Demeyin gül gitti gül göyerecek
Onunla bir nazlı sevgil azaldı
Her gülün öz iği öz etri vardır
Demek dünyamızdan bir gül azaldı
Her bülbül ölende bir gem artırar
Demeyin bülbülle doludur bağlar
Bağda her bülbülün öz ahengi var
Bağdan bir okuyan bülbül azaldı
Nece kıyırsan ey insafsız hazan?
Her yaprak düşende ederem fekan
Göyçek dünyamızın gök bağlarından
Bir yaprak, bir budak, bir dal azaldı
Yel tekin sovuşar ömür fanıdır
Her fesil, her hafta, her gün anıdır
Her bayram ömürün bir hazanıdır
Gödek ömrümüzden bir yıl azaldı
Hardasan efendim? Yavrum nerdesen?
Ne yaman düşübsen burda derde sen
Ahirete doğru sen seferdesen
Ha budur yetişdin ha yol azaldı
Heçdir akibeti dünyanın heçdi
Dünyanın zineti bezeği püçdü
Birgün de deyerler esedi köçdü
Şirin danışmağa bir dil azaldı.
Kayıt Tarihi : 5.8.2010 18:02:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!