Her seni görüşümde İstanbul cennet.
Her gülüşün bana verdiğin hürmet.
Ama kader çekti önümüze set.
Böyle olsun istemedim sevgilim.
Hani o karşılaştığımız yokuş var ya.
Sanki aşk üstüme geliyor derya.
Aşk çoktan dayandı kapıya.
Arzu içimde atamam dışarıya.
Tanımadım böyle gülümseyen bir kız.
Her bakışı ile kalbimi alan hırsız.
Arzulu aşk olmuyor mu acısız?
Nasıl bir sevda bu acımasız?
İşte İstanbul Fatih aşkımızın yeri.
Senin güzelliğin aşkımızın eseri.
Bu gönül artık aşkının esiri.
Dön artık bıraktığını geri al.
Bu sana yazdığım kaçıncı şiir.
Sana aşkım eskisi gibi diridir.
Bu halim bana verdiğin zehir.
Dön emanetteki aşkı al git.
Kayıt Tarihi : 6.1.2022 22:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
1977 ile 1979 İstanbul Fatih semtinde birbirini seven iki ergen aşkın anılarıyla yazılmıştır.
![Hakan Özüçelenk](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/01/06/her-gorusumde-istanbul-cennet.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!