Her Gönül Kervanı Yol Alsın

Küllenmeyen yanan yürek zamana
Gönül de vefasıza bel bağlamazmış
Kavuşmaya gelsen ben yaralıya
Dağlara kar yağar, yol aşılmazmış

Delirip hançerleme! Gönül sevindir
Sen sonra yıkılır, hep ah edersin
Sanma ölen döner, gitti mi gelmez
Ateşe dolanır erir gidersin

Heceler diline doldu taşıyor
Garibin günahı, gözyaşın olmuş
Gözün kör olmasın, gör sevni
Eğilip bükülme dert seni bulmuş

Deli gönül senden sevgi istiyor
Ruhunu pınar et, kurak kalmasın
Etme, gururuna sıkışıp kalma
Sonra bir gün yanıp tutuşmayasın

Uyan aymaz uyan, vakit bu vakit
Bu gönül kervanın artık yol alsın
Uğruna destanlar yazılan âşka
Dilinden çok güzel kelâmlar aksın

Nice dertlerin var, yola görmeyen
Kırdığın gönülde çok yakarış var
Çobanoğlu, gönlün tasa yatağı
Yaşam bağlarında birçok acın var

Mehmet Çobanlğlu
16.12.2025
İstanbul