Her Gidişin Şiiri - Atilla Durukan

her gidişin

her gidişin, yakmaktır yürekteki harmanı,
od una tutulmuş dallar ne yapsın.
yagmur mu söndürür sandın yagmuru,
yangınlar sönmüyor, yangın ne yapsın.

mil çekilmiş se gözlere, sönmüşmü feri,
dudaklar dikilmiş söze ne hacet.
yatağın tek kişi, silinmiş kokusu,
duvarlara adını yazmak manasız.

tek, tek düşer oldu cemreler,
kışlar bahara adım, adım gitmekte,
gelişlerde adım, adım vuslata yanarken,
gidişinle harmanını yaktın, ocakçı ne yapsın.

kapandı tüm mekanlar sabaha açan yok,
gün doğumu ezanlarda çaylar yok artık,
ne demli çayın kaldı kokusu, ne simidin
nerede kaldı martıların o neşeli çığlıkları.

dalgalarda sen gibi, giderken yakıyordu sahili.
denizler sinmişti koyuluklarına kıyıların.
şafaga aglıyordu minik martılar,
sevenler aglıyordu, her gidişinle.