Ayrılan her gemi
İhanet etmiş olur mu limana
Ya da vefasız mıdır…
Ne zaman bir fotoğrafınla karşılaşsam
Bir sızı hissederim sol yanımda
Sitemim sana olamaz, asla
Benim sitemim çalınan hayatıma
Zamansız karşıma çıkmana
Göz göre göre kayıp giderken avuçlarımdan
Gitme kal deme cesaretinden yoksun kalışıma
Şimdi sen kendi dünyanda ben kendi zindanımda
Tesadüfte olsa gördüğüm mutlulukların mutluluğum oluyor
Sen bilmiyor duymuyorsun
Ne zaman ki yanında bir başkasını görsem
Sol yanım sızım sızım sızlıyor
Ben can çekişiyordum
Sen bilmiyordun
Belki de tutunacak bir dal arıyordun
Bir umut, gözlerime baktın
Dilinde bir şeyler vardı, anlıyordum
Ama ölmekte olan biri ne umut verebilirdi ki sana
Yapabileceğim tek şey vardı
Seni kırmadan yolunu açmaktı
Bu yüzden sana herkes aslında kendine aşık
Ruh ikizini bulduğunda ayakları yerden kesilir
Ne zaman ki sevdiğine kavuşur
Farklılıklar ortaya çıkar
Sevdalar biter birliktelikler başlar dedim
Senin umudun tükendi ve gittin..
Sahi doğru mu evliliklerin aşkı öldürdüğü
Yoksa umudu yıkılmışların sığındığı bir avuntu mu
Her gemi bir gün uğrar ayrıldığı limana
Ya sen…
Güneşe gölgen düşmüş
Haydi benim ruhumu donduruyorsun da
Bari güneşi üşütme…
Sen vazgeçsen de
Ben vazgeçmeyeceğim…
©
25 – 03 -2017
01 : 56
Seyit Burhaneddin Kekeç
Kayıt Tarihi : 25.3.2017 04:21:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Zaman ayırıp okuyup yaorum yazdığınız için teşekkür ederim, sağolunuz efendim. Selam ve saygılarımla...
TÜM YORUMLAR (1)