Güneşin geceden yakasını sıyırıp doğmaya yüz tuttuğu bir gündü..
Sırtım kapıya dönük yatmaya başlamıştım,
geceleri eve gelmemeye başladığından beri..
gelişini sadece duyar olmuştum,ondan geldiğini görmemek için..
Yanıma uzanmıştın!
Onun kokusunu bile alamıyordum,aşırı dozda içki almıştın!
Çamurlu ellerini gizlemeye çalıştıkça ortalığı daha da çok batırırdın!
Geri gelirmiş her giden doğru demişler!
ama her gelişinde,gidişinden daha çok kanardım..
kadınım derdin bana sarhoş olunca,
hep ayık anıma denk gelirdin adamım demeye korkardım!
Kayıt Tarihi : 2.1.2010 21:47:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!