Zamanımdan çalıpta gitmemeliyim yoldaşlarının parsellediği sazlı ortama..Sadece herhangi bir günün herhangi bir saatinde adını yankılatmalıyım en kısık çığlığımla, kahverengi çirkin perdeyi sıyırıp, koca bir boşluğa...O anda güzel oluyor anlaşılmaz sohbetimiz...Sonrasında gelen felsefi sözler, üstünkörü geçilen siyasi muhabbetler..Sonrada heyecanla kapattığım pencere sesi...Ah sen, kendini mezarlarda aratan, her güz vakti adını bana hatırlatan sen..
Rahmetle anarım seni, sen sağolsanda.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta