Zamanımdan çalıpta gitmemeliyim yoldaşlarının parsellediği sazlı ortama..Sadece herhangi bir günün herhangi bir saatinde adını yankılatmalıyım en kısık çığlığımla, kahverengi çirkin perdeyi sıyırıp, koca bir boşluğa...O anda güzel oluyor anlaşılmaz sohbetimiz...Sonrasında gelen felsefi sözler, üstünkörü geçilen siyasi muhabbetler..Sonrada heyecanla kapattığım pencere sesi...Ah sen, kendini mezarlarda aratan, her güz vakti adını bana hatırlatan sen..
Rahmetle anarım seni, sen sağolsanda.
Kayıt Tarihi : 25.2.2018 21:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!