Her Gece Sen Şiiri - Özdemir Aydın 2

Seni yazacağım her gece.
Ben bu satırlarda kan çiçekleri açana kadar,
Kaç can kurban verdim,
Kaç kış devirdim,
Kaç kurşun yedim,
Kaç hançer yedim.
Bir bak hele bu bendeki değişime,
nerden nereye.

Seni yazacağım her gece.
Bir besmele, bir duayla doyan ben,
Şimdi her gece seni okumaya,
Her gece seni yazmaya doyamıyorum.
Dağ çiçeği seven ben,
Seni gözçukurlarıma ekmeye doyamıyorum.

Pehh
Gözünü budakdan sakınmayan ben,
Anamın deli oğlum diye sevdiği ben,
Şimdi sana diz çökmüş, merhamet dilenmekteyim.
Vay gavurun kızı,
Zemheride kuru ayaz gibi kavuruyorsun şehri.
Ne kadar ayrılık, hasret, özlem varsa,
Doldurdum döşüme, ateşinde yanıyorum.
Gözümden tüten duman,
Şehrin üstüne bulut gibi çökmüş.
Sensizlik intihara sürüklerken,
Yalnız yaşamak neye yarar.