Gecenin karanlığına sarılmış
Simsiyah giysiler
Mum ışığında dans eden gölgeler,aleviyle
Desen desen güzellikler saçıyordu
Sarhoş narasıyla korku kattı yüreklere
Özlemin kaybolduğu bu sonsuz yerde
Yar ben sensiz ne yapabilirim
Gönüllere
Sabahlara kadar mücadele ettim
Ağrıların çoğalmıştı
Gün ışığı göz kırpıyordu adeta
Sevgiler üstü
Bilemedim son nefesin olduğunu
Giysilerin bembeyaz kapladığı bedenini
Gösterdi bize,sonsuz parlayan güneş
Aydınlattı ortalığı güpegündüzdü
Bak o artık ölüm
Gözlerinin feri tükendi birden
Yalnızlığımı hissettim
Hayallerin gözümün önünde
Horon tepiyordu
Çıkan yaşlar yanağımdan akıyordu
İstemeyerek
Biliyordum yar,biliyordum
Ben sensiz yaşayamayacağımı
Masmavi gök kubbe altında,yalın ayak
Genci çocuğu sokaklarda
Her gün yeniden doğuyordu ışıklar
İmkansız gibide olsa,hepsi içimde
Koskocaman bir yer tutmuştu
Gel artık uyan uykudan yar
Umudun bittiği yerde ben sensiz
Her gece ölürüm
Bahattin Tonbul
30.6.2011
Kayıt Tarihi : 1.7.2011 20:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
sevdanın her gece yandığı
Umudun bittiği yerde ben sensiz
Her gece ölürüm
azizim!
Özge candan kutlarım muhabbetle kaleminiz daim olsun
Saygılarımla
****Ümit Yok
Umutları dizginlemenin anlamı yok mu yok,
Her nefes yeni bir umut kim demiş ki Ümit yok
Bilal ÖZCAN
TÜM YORUMLAR (1)