Gün batar, Gece vardiyayi teslim aldigi o vakitlerde basliyor hersey,
Kilitleniyor yüreğim, karmakarisik soru isaretleri beliriyor etrafimda,
Neden, nicin, nasillarla oyalaniyorum yalniz bir basima odamda,
Neydim, ne oldumlarla bulandiriyorum kafami, ümitsizlik ekiyorum hayatima.,
Dikkat ettimde bütün bu yazdiklarim, bu saatlerde cikiyor karsima,,
Silip atamadigim, anilarim,acilarim, isyanlarim..
Sanki aralarinda anlasmislar gibi,bugecede bitiyorlar yanibasimda..
Soruyorum kendi kendime bazi zaman,
Nezaman nadasa terkedilicek bu yüreğim.. nezaman.?
Biktim artik, usandim, tükendim, bittim.. dedigim anlarda bile..,
Alnimin yazisi gibi, kara bir leke misali, hatta bir gölge gibi pesimde,
Sonu gelmiyecek, ebediyete kadar sürüp gidecekmiscesine,
Korkuyorum artik, eskisi gibi aglayip, sizlayamiyorum hernedense..
Sikintilarini gizlemis, maskesini takmis bir palyaco gibi..,
Artik yapamiyorum, dökemiyorum gözyaslarimi bile gizli..gizli,
Artik kacamiyordum korkularimdan, artik sonu gelmis misali,
Tevkif edilecekmisim gibi, engel olamiyordum artik..
Cünkü sonu gelmis gibiydi....
İletişim: [email protected]
Erkan AkarçayKayıt Tarihi : 13.2.2006 16:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!