Her Gece Bir Yıldız Kayar Ömrümden

Korlar Serili Yollarda yürümek

Yalnızlık hüzün bırakır saçlarına gecelerin
dudaklarda susku
gözlerde kar
efkarlı zamanlara saklanır son söz
hangi kıyıdan baksan rengi hüzündür hayatın
hangi yola çıksan yamalı ve yaralıdır yüzün
hiç bir şehir saklamaz seni deli gönlüm,
hiç bir şehir aklamaz artık...
çekip gitti her sabah yüreğinden öptüğün
ne giden döner artık, ne acın diner.

Her gece bir yıldız kayar ömründen
erdemin, vefanın beş para etmediği
kardeşin, kardeşi beş paraya sattığı, babanın oğulu aldattığı
ihanetin kol gezdiği zamandasın ey deli gönül
tutunacağın ne dal, ne de gül kalmış
içtenliksiz ilişkiler kesmiş yol başlarını
sen ki, hayatın kirli sahnesinde onurun dimdik delikanlısı
namertlerin yıkamadığı mertliğinle
biçmeden ömrünü ihanetin kahpe kılıcı
atıver gitsin hüzünlü bir ırmağa mavi düşlerini...

Sen ki, onca ihanet lekesiyle, ipince bir yaprağa dayayıp sırtını
kahpe yüzünde yüzsüzlerin, kokmuş ve acılı bir hayatı yaşadıysan da
ve utanmanın en ağır yükünü taşıdıysan da sol böğründe, utanmazlar adına...
teslim olmadın inadına kahpeliklere, kalleşliklere, onursuzluklara...

Hüzne bulanmış bir ömürden
acı damladı yüreğinin üstüne her yağmurda
korlar serili yollarda yürüdün kendi hesabına
boyun eğmedin çıkarcı şerefsizlere, satılmışlara, alçalmışlara
ihanetler içinde kan oldu yazdığın tüm şiirler
göğsünün üstünde en yakınlarından bir hançer
yara açtı yara üstüne her defasında...

Yine de bir yel değirmeni gibi öğütüp içinde kederini
acıyan yanlarını da alıp yanına
yerlerde çiğnenmiş boynu bükük çiçekler gibi
dizilip hayatın uçurumlarına
yürü salına salına, sarsıla sarsıla...
yürü acıyan adımlarla...
kaybolan umutlarla...
hayatın karanlık sularında boğulmadan...
sarılmadan yılanlara...
teslim olmadan rezil - kepaze kahpeliklere...
yürü salına salına, sarsıla sarsıla...
korlar serili yollarda...

Ne servetinde gözüm oldu dünyanın
ne de bir çiçek kopardım düşümde
yaşadığım onca kahpeliklere, karanlıklara inat
yine de gökkuşağını hediye etmek isterdim insanlara.