Her Gece Şiiri - Ahmet Çelik

Bir köşeye sinerek varken yok sanılıp
Doğru orta yerdeyken yanlışa yanılıp
Issız dağda tepede rüzgârla anılıp
Ağlamak istiyorum derdinle her gece.

Boyalı resimlere bazen su dökülür
Gönlümün güzel olan her yeri sökülür
Taşıdığım yüklerden şu boynum bükülür
Sulanır kaldırımlar sevginle her gece.

Taşrada diye sağa, sola haber saldım
Bulurum umuduyla ne çok kapı çaldım
Dağıldı kalabalık tek başıma kaldım
Olmayan hayallerim yığınla her gece.

Avare dolaşırken, saydım bu taşları
Zaman içinde yorgun ak düşmüş kaşları
Kemale erilmeden, döküyor yaşları
Uykuya hasret kaldım aşkınla her gece.

Renkleri sıraladım ak’la karamadım
Ayaklar kısa geldi dosta varamadım
Kendi nefsimden başka düşman aramadım
Öyle karışır dünya ferdinle her gece.

Sonsuzluk âleminde, yıldırımsın fensin
Çepeçevre kuşatan koruyan bir tensin
Gayrıya açmadığım dualarım sensin
Yolunda geçsin ömrüm îd’ınla her gece.

26.09.2010
Ahmet Çelik
Ceyhan