Her Gece Şiiri - Ömer Faruk Kara

Sen benim hasretimsin

Her gece seninle kapanır gözlerim,
Her gece çayıma şeker olursun,
Her gece dinlediğim şarkımsın,
Her gece kendime söylediğim yalanımsın,
Her gece yemeğimi yediğim kaşığımsın,
Her gece göremediğim karanlığım...aydınlanmayan sokağımın bi köşesisin...
Her gece doğan ay'ım ve hiç kaybolmayan kutup yıldızımsın...

Geceleri sessiz olur...soğuk olur...
İnsanın şûûrunu kaybettiği saatlerdir gece,
İnsan ömrünün hemen hemen yarısını uyuyarak yani şûûrsuz geçirirmiş,
Sende öyle bişeysin...
Seninle geçen her saat, dakika, saniye şûûrsuzum ben...

Kendimi kaybederim...

Senin aşk diye bakan o alev gözLerin, yakar gözlerimi...
Sözlerini hiç işitmem...
Duyamam ki! hiç bir şeyi...

ÖyLe sevmişimki hatırlayamıyorum bile,
Ne kadar_? nasıl_? niçin_? neden_?

Sevdiğim dedim ya;
Gözlerin yaktı... yaktı bitirdi beni

Her gece kahır olur... yaş dolar gözlerim...
Sözlerini hatırladıKça
O duymayan kulaklarımın açılmasına neden oldu
gidişin...

Artık gözlerini değil seslerini arar oldum...
Gecelerim şûûrsuz geçmiyor artık...
Gündüzlerimi hatırlamaz oldum...
Senin gecelerini bekliyorum;

HER GECE

Gündüzlerimi gece yaptım,
Belki bir gün dönersin diye...
Çünki;
Gecelerimden giderken
Geceleri kaybettiğim şûûrlarımıda aldın...
Ama yanılmışım kaç geceler geçti...
Hala yok seslerin ve gözlerin...

Artık bıraktım gündüzlerimi gecelerimi
Çünki;
Gelmedin hala

Şimdilerde ise
Gecelerimi gündüzlere katıp hep sûûrsuz yaşıyorum
Yakınlarda ölürüm herhalde
o Zaman ebedi bi şûûrsuzluk olur benliğimde...
o Zaman gelirsin belkide gözlerinle gecelerime