Her Gece Şiiri - Ozan Kaymak

Yine sen arkamda,
Bilmediğim karanlıklarda,
Gitmediğim sokaklarda,
Belki loş bir ışık altında,
Uyumaya çalışıyorsun...
Heyecan aralıklarında.
Antalya da rahatsa.
Kulağınsa uyanık...
Bir cızırtılı telefonda.
Fırlıyorsun her boş yankıda,
Sanki hoş bir şarkıda,
Dans ediyorsun kollarımda.

Bense aynı yollarımda,
Aynı karanlık odalarımda,
Sohbetteyim yine...
Sevgili duvarlarımla.
Özlüyorum işte...
Bırakmak istemiyorum,
Elini her tuttuğumda,
Selamlaşmanın süresiyse,
Birkaç saniye.
Anlatamıyorum işte...
Anlatmak mümkün değil ki...
Aşk nasıl anlatılır bilmem ki...
Hiç anlatamadım ki...
Şiirlerimdeki aşkı,
Hiç yaşamadım ki...
Anla halimden,
Anla sesimden,
Anla gözlerimden desem...
Aynı yerde takılacağım yine.

Bekleyemiyorum işte,
Sen bana gelmeden,
Ben sana geliyorum yine.
Belki de yüzsüzce,
Sana yazıyorum yine.

Yaklaştığımı hissediyorum şiirlerime,
Hiç gerçekleşmeyecek hayallerime,
Mecnun'un masallar ülkesine,
Gidiyorum ben her gece.
Leyla'yla tanışıyorum,
Aşkın güzelliğini anlatıyor bana,
Yenilmezliğini...
Dinliyorum kana kana.
Belki bir deve üstünde,
Bu ülkeye taşınıyorum her gece.

Ve sana yazıyorum...
Dileğim oluyorsun,
Seni diliyorum her gece,
Tüm kalbimle...
Belki bir piyano eşliğinde,
Ben sana koşuyorum her gece...
Denizden coşuyorum,
Sana esiyorum her gece...
Söylemeden...
Beklemeden...
Seviyorum yine de...