Dinlediğim şarkılarda dahi kendimi arar oldum
Senden bana ait bir cümleye dahi medet umdum
Durdum, düşündüm, tekrar tekrar sordum
Ben bumuydum ben bumuydum...
Sen ki düşlerime tahtı tac-ı kuran umudum
Ayaz gecelerimi kimsesiz sokaklarında buldum
Korktum, üşüdüm, zerre zerre soldum
Beni buldun beni buldun...
Rıhtımlara yanaşan haylaz gemilere uzaktan bakıp durdum
Çapamı çekip sana arkadaş oldumda sor yatağımda nasıl uyudum
Boğuldum, kayboldum, ağır ağır soludum
Sen kime yâr oldun sen kime yâr oldun...
Sen tahtı tac-ı kırdın bu gece
Saati kolumdan çıkardım artık bende
Sayar durur zaman nasıl olsa bundan böyle
Kaybolan ümitler gibi tek başına olduğu yerde...
İçimde bir sızı bıraktın nedense
Çizdim o akreple yelkovanı beynimin en ücra yerine
Unutmam daha ömrümce, uyumadan hatırlarım inan iç çeke çeke
Zamanı bil istedim sende, her gece her gece saat 2'yi 52 geçe...
Kayıt Tarihi : 23.3.2010 03:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!