Her akşam camının önünde duraksıyorum, elimde bir demet berceste beyaz gül, gözümde yaş, dilimde ismin, bekliyorum ışık sönse de eve gitsem.
Benden başka geçen olmasın bu Arnavut kaldırımından, kıskanmam ama geçmesinler işte, buradan bir tek sen geç, kokun sinsin kaldırım taşlarına, çiçekler bile utansın.
Hava bulut yaptı, çiçekler mutlu, kaldırım ıslak, ağaçlar hüzünlü, gece yıldızlı, ben sensiz.
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta