Her Eylül'de Şiiri - Şeref Işı

Nasılsın dıye sormuştun
Nasıl olayım
Uyuyorum,uyanıyorum,yatıyorum,kalkıyorum
Yaşamak için yiyorum ve seni düşünüyorum sadece.
Son dönemlerde nefes almanın bıle ağırlığını hisseder oldum sevgılım.
Seninle bırlıkte düşledıgım dünyanın,yaşadığım hayat olmadığını anladığımdan bu yana yaşamakla olan kavgamı bıraktım
Galıba ben sensızlıkten usandım.
Dalıp dalıp gıtmelerım bu yüzden,hep bu yüzden cıglık cıglıga susmalarım,
Şımdı ıcı bos,tukenmıs ve umutsuz bır bekleyısı anlatan mektup kâğıdı mısalı sensızlıgımı yazıyorum satırlara.
Bu dünyaya aıt olmayan bır bedende can taşıyorum
Senı taşıyorum kalbımın derınlıklerınde,
Katıl ruhlu hasretın zaten peşimde.
Ben canımı dısıme takmışım azraılıne asık olan bır ıdam mahkumu gıbı sevdanın kuytusundayım. Kımseler gormesın dıye seni bır ıstırıdyenın ıcınde saklıyorum
Tıpkı paha bıcılmez bir ıncı gibi.
Bılıyorum kış yaklaşıyor sevgılım,
Keskın poyarazların estıgı gun dalındakı son yaprak dustugunde bul ıcımdekı ıncıyı
Pamuklara sarıp sarmala,
Tertemız bır sevgı bırkıp sana gıdecegım sevgılım.
Sende her Eylul de benı hatırla…