Her Düştüğümde Şiiri - Emre Doğan

Her düştüğümde,
Bir Tanrım daha günahları boynuna dolayıp,
Bulutların üstünden yeryüzüne insan olarak düşüyor.

Yokuşlara tırmanırken,
Her aşağı bakışımda,
Bir Tanrım daha maskesi altından bana gülümsüyorken yakalıyorum ve
Görüyorum.

Bir Tanrım daha ölüyor,
Durma.
Bir Tanrım daha elmayı yerken insan olmuyor ama
Düşerken elimden tutmayan sinsi bir tilki olarak,
Toprak onu hayvan yapıyor.

Bir Tanrım daha insanlaşıyor,
Yücelttiğimiz ve devleşen bedeni,
Her sarsıntıda altından betonları kaldırıyor,
Ve hiçbir meziyeti olamayan bir yaratık olduğu anlaşılıyor.

Bir Tanrım daha ölüyor.
Durma.
Durma ve aşağıla onu.
Tanrı sensin.
Ölmemek için dik dur ve
Boyun eğme.
Tanrım..