Arşı cihana, meydan okumuş minik kalp
Farzı muhal içinde dişi, erkek aslan
Aşkla dolu ruh şuurlu usvei hasene
Yakar aşk örnektir Şemz ile pervane
Dil ve parmak ufak yarayı dağ gibi büyütür
Harp eder cihana, yalnız kalan Aldanılmışlığın
Bir yanda gece, bir yanda dolunay, biride virane
Yangın harap etmiş, Hani aşk abı hayat?
Bir taşa bir ruh az, İki ruha bir aşk büyük gelir
Kimden medet ? Ya ! fussilet
Kimi geç kaldı, Kimi bakmadı,kimiyse inanmadı
Halk eyledi bizi Yaradan, öyle ise ne bu yaran
Kim istemez o hal billur mekan
Gel kainata sığmayan, kalbimde açık baran
Beni senden ırak eyleme, beni harap eyleme
Ya sen beni yak, Yada ben onu yakayım!
Sait Sarıkaya
Kayıt Tarihi : 24.8.2019 18:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İçinde kayıp olunacak bir şiir Yarası olan anlar Yarasız kim var
![Sait Sarıkaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/08/24/her-demde-bir-renk.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!