Her dem yeniden iç çekişlerim anısına...

Kuytu bir yere çöken çaşıtlar misali
aramıza giren,girip de çıkmayan
Yalnızlık!

Yunusça aranmışlığım,yanmışlığım...
Hep buradayım yine.Seninle beraberim
Herkes biriyle yaşar. Ben seninle...
Herkes birilerine sığınır.Ben sana...
Sevgisizlikten değil,yılgınlıktan hiç değil!

Talan edilen coğrafyalardan
kanımı akıttığım Anadoluma dek...
Baş eğdirdiğim düşmanlarımı mertlikleriyle yad ediyorum
Kahpelere küfrederek...

Gün görmüş Korkut Ata'dan
mekanizmaya başkaldıran
İmam Şamil'e de selam yolluyorum.
Yitikliğini unutturdukları dokuzlar ülkesindeyim.
Beynimde kan...
Yüreğim delik deşik...

Dokunmak istiyorum imdadıma yetişen muasalla taşına.
Bakışların kaybolduğu,sözlerin kifayetsiz kaldığı
o demlerde sorgulanıyorum!
Baş ucumda Münker ve Nekir...
Gıyabımda verilen cezaya razı olarak
Kaldırılıyorum yattığım yerden.

Ve sen...
Şafakları ömrüme kara leke düşüren ölümsüz aşk...
gülsün yüzüm,aşkın neyledi beni gülsün yüzüm!

Adresini yazamadığım mektuplarda
bir umut yolladığım ter-düz olmuş
Anlamsız anlamlar yüklü hecelerim...
Tarifi imkansız hisler büyüttüm yokluğunda...

Bir yandan kinimi biledim sevgisizliğine
Bir yandan sevgimi depreştirdim yokluğuna
Sen ey yalnızlık!
Beni sensiz bırakıp da gitme zamanın kaybolmuşluklarına!
Çekip de getiremem seni
Gitme ki acımasın bir yanım,göynümesin özüm
Yeşile gri tonlar düşürmesin baharlar
Kardelen misali dayanamam zamherilere...

Her umut bir yenilgi getirir,
Her yenilgi ise bir tutsaklık...

Ismarlama tebessümlerin kokuşmuşluğunda
Dolunayı örten kara bulutlar...
İşte o on isyanımı kusarım!
bilediğim kinimle beraber...
Bırakın beni soytarılar!
Kahkahaya boğulmuş nasipsiz haydutlar
çalarken gönül cevherimi
Düne ve bugüne ait ne varsa silerim
O an kopartırım bir fırtına
Ya boğarım iman denizimde
Ya da kaybolurum bastırılmış isyanımın yalnızlığında...