Kaç gece daha ay ışığında ölümü beklemeliyim.Zifiri korkunun ardında aralanıyor kapı,endişelerim iplik beyazı yansıyor hüzün derime.Bir nefese ve son nefese ümîdim kalmayınca anlıyorum.Mihribanım her dem sen.Ben kimim.Mâşuk'unu kamerde gören mi,üzerine kara bulutlar ören mi?Zevkler,emeller soluk,insanlar uykuda,eşyâ paramparça.Gözyaşımla suladığım fidanım büyüdü sanardım,ellerimle kaktüs yetiştirmişim.Tek tesellim,küçük bir çiçek.
2020
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Şiirinizi
beğeni ile okudum
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta