Her dem firkatindeyim, neyleyim!

Ne vakit
Sararan bir başak görsem
Boynu kırılmış
Gülün hicranıyla kal etsem

Başı ezilen
Çiçeğe nazar edip
Hüznüyle ibreti için nefeslensem
Gamı şehredip nasibe iltica etmeyi dilesem

Bülbülü
Şeydaya döndüren nedir
Serdedilen cevrin cazibesi kim içindir

Gözler idrakin,
Gönül hakikatin
Vecdinde değil midir

Hak ve hakikat
Ruhumun istikameti içindir
Nefsim için vesiledir

Derd-i illet
Lanetlenecek keder midir
Nefes kimindir

Baht
hangi kazanın dilidir
Fikretmek cehtin cenahı akletmek kalbin
Bir ihsanı ve de ecridir

Ne kadar
Hayıflansan ve ağlasan
Mahsadına
Nail olmayacak hülyaya dalsan

Niyetin
Asliyetinden arileşip,
Hissiyatınla serencamlar kursan

Her daim
Ütopyada kalsan
Bulutların üzerine çıkıp haykırsan

Çare mi olacak
Kalem mi yazacak,
Kitap mı okunacak

İrade kimin emrimdedir,
Azmetmek vuslat için değil midir

Niçin
Bu kadar sefillik
Gönlüne hükmetmektedir
Riya ne çirkindir

Endişe etmek
takvanın neşesinden
ilzam olan tahkiktir, edep resmidir

Aynaya bir bak
Hala zihninde atmıyor mu şafak
Ruhundan serdedilen izlerin
Nidasındadır okunacak kitap

Kalbin mi kurak,
Nefsin mi çırak

İzanın hala sunmuyor mu fırsat
Bilgiye erişmeyen idrak çaresizdir
Tecrübe eldilmeyen tahkik zavallıdır

Nesir mi yazıyorum
Yoksa içinden çıkılmaz bir hali mi yansıtıyorum
Şair ve şaire dostlardan ikaz alıyorum

Demek ki usandırıyorum
Yazmamak üzre
Bir kenara çekilmeyi düşünüyorum
ve hayıflanıyorum

Oysa kimseyle
Bir rekabetim yok ve fakat
Yıllardır ne hikmetse anlatamıyorum

Susmayı yeğliyorum
Sessiz bir halin diliyle hasrediyorum
Kimseye bir söz söylemeyecek kadar
Kuytu köşelerin melaliyle nefesleniyorum

Ne biliyorsam
Ve nasıl hissetmeye erişiyorsam
Saklamadan yazıyorum

Göçüp gitmeden
Fikrim ve zikrim ayan olsun istiyorum
Ne şair ve ne de yazarım

Kendi halinden
Kal eden bir insanım
Sadece gücüm ve yetim nispetinde
Yazmaya çalışan aciz bir nazarım