Her dağ kendi kucağında bir şehir,
Bir yeşil orman ister göğsünde,
Susuz kalmak istemez hiçbir nehir,
Onun hayatı suyun nefesinde.
Hep çocuklar gitmek ister ileri,
En güzel yaşım on sekizdir derler
İleri giden dönmek ister geri,
Bu yaştan sonra başlarmış kederler.
Yağmurdan sonra sevilirmiş güneş;
Dağ, taş, çiçek, böcek eder tebessüm.
En çok hasret kalbe dökermiş ateş,
Çığlık edip yaş dökmese de gözüm.
Kayıt Tarihi : 11.12.2013 19:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muallim Ayhan Bingöl](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/12/11/her-daim-12.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!