Her Çocuk Şiiri - Salih Yıldız

Her çocuk doğuştan, saf ve tertemiz
Sanki su ve şiir, pürüzsüz satıh!
Hiçbir şey görmemiş, nazlı bebemiz
Belki ak Şemsettin ve belki fatih.

O bembeyaz sayfa, ne yazarsan yaz
Dosdoğru bir fidan, çalmamış ayaz
Bizim bildiğimiz beyazdan beyaz
İster tarumar et istersen fetih.

Çok büyük emanet, hem büyük nimet
Rahmeti rahmandan düşen ganimet
Aydınlık bir sabah, belki de zulmet
Medyum olabilir ve yahut fakih.

Şaki mi? Sait mi? Bizlere meçhul
İnsanın elinde dökülür tül-tül
Mısırda firavun, Medine de gül
Ona şekil verir, nikâhı sahih.

Habil’dir uysaldır, Kabil’dir asi
Nuh’a(a.s.) Kenan olur, Lut(a.s.) olur yahşi
İman nimetiyle durulur vahşi
İbrahim’i(a.s.) bulur veledi Salih.

Her çocuk bilinmez nelere gebe
Bilse zalimleri alır mı? Ebe
Ne yüklersen çalar bant’a ve teybe
Kimi güler, kimi ağlar kör talih…