Her Çocuk Çobandı Şiiri - Muhiddin Tuncay

Erkenden kalkıp,bismillah derdik
Sabah,tarhana çorbası içerdik
Azık sırtımızda,dağa giderdik
Çoban olupta,gitmeyen varmı

Akşama kadar,mal,davar güderdik
Fırın çöregine,yağı sürerdik
Kara demlikte çay yapıp içerdik
Çobanlık yapıpta,içmeyen varmı

Güneşin alnında,bitkin düşerdik
Lastik ayakkabıdan,su içerdik
Tosbağa görsek,üstüne binerdik
Çobanlık yapıpta,bilmeyen varmı

Elin bahçesine,dalıp girerdik
İzinsiz,meyve sebze,alıp yerdik
Haram,helal,günah nedir,bilmezdik
Çobanlık yapıpta,yemeyen varmı

Sayılırdı sürü,ne fazla,ne eksik
Kelekli davarı,takip ederdik
Kaybolan varsa,izini sürerdik
Çobanlık yapıpta,saymayan varmı

Keçi kılından,çoraplar giyerdik
Kışın ayazda,it gibi titrerdik
Akşam olmayınca,köye gelmezdik
Çobanlık yapıpta,donmayan varmı

Haberleşmek için,ıslık çalardık
Dokuz taş,çelik çomak,çüş oynardık
Yağmur yağdığında,ateş yakardık
Çoban olupta,ıslanmayan varmı