ağladıkça
karası dökülür gözlerinin
kanar toprak
kırmızıya çalar yüreğin
çocuklar ağlar
ki...her çocuk biraz gül kokar
koparılmadan.
bombalandıkça şehirler
alev topudur gökyüzü
yakılan yıkılan duvarlar
insandır çoğu zaman
silinir geçmiş
acımadan.
al kanatlı bir kuş olur yüreğin
sesin duyulmasa da dünyadan.
gecelerden kara
kapkarayken
kırmızıya çalınır gözlerin
toprak gül kokar.
oysa küçüktün daha
çocuktun
ellerin kadardı gözlerin
nerede doğmuştun
ve nerede yaşardın
anlayamadan
kopardılar
kanadı yüreğin
yumuldu kara gözlerin
sen
dünyayı tanımadan.
30.Ağustos.2006
Seher ErcanKayıt Tarihi : 30.8.2006 12:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Seher Ercan](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/08/30/her-cocuk-biraz-gul-kokar.jpg)
yumuldu kara gözlerin
sen
dünyayı tanımadan.
Duygu yüklü, tebrikler... 10 puan +ant. Gülen yarınlara...
Kutluyorum bir daha Değerli Şaireyi..
Yanan taze bedenleri 'bir çiçek kadar narin, yalın çocuklar..' Kocaman korkuları asfaltın karasına düşmüş... Kapkara vicdanların elleri gibi! Neden kaçtıklarını, suçlarının ne olduğunu bilmeden...
Çocuklar/ımız... Yemeyip yedirdiğimiz, giymeyip giydirdiğimiz, kanatlarımızın altında büyüttüklerimiz... Yarın deyince hep onları düşündüğümüz... Koklamaya doyamadıklarımız, ne kadar büyürlerse büyüsünler, hep 'çocuk' bildiklerimiz...
Ne denir ki, Seher Hanım... Elbet 'Her Çocuk Biraz Gül Kokar...' Hatta karanfil, leylak, şebboy kokar... Kır çiçeklerinden, çimen kokularından sinmiştir üztlerine, başlarına... En masum halleriyle...
Duyumsattıklarıyla yine harika bir şiirdi, içten tebriklerimi sunuyorum, müşfik şahsınıza...
ŞİİRİ BU OKUNASI GÜZELLİĞİYLE VAREDEN YÜREĞİ
ASİL KİŞİLİĞİ BU GÜZEL İÇTEN SAMİMİ DUYGULARINDAN ÖTÜRÜ TÜM İÇTENLİĞİMLE KUTLUYORUUM.
SİZ SAYGIDEĞER SEHER ERCAN HANIMEFENDİYE SAYGILAR SUNUYORUM.
TÜM YORUMLAR (26)