Her Çeliğe Su Verilmez Şiiri - Zeki Ergin

-1-
duracak sanma
zaman olduğu yerde
kozmozun sonsuzluğuna dek
sürecek bu yolculuk
acıyla
coşkuyla

perçinlenmiş hücrelerimizde kavga
sürecek bu yolculuk
bayrak değiştirmek gerekebilir
apansız

her çeliğe suverilmez
her kuşun da eti yenmez
ve herşeye rağmen
bu yolculuk burda bitmez

el yordamıyla bulacaksın yolunu
karanlığın böğrüne girip
yürüyeceksin
uzun sürse de bu yolculuk

karanlığın gözü kör
karanlığın özü kahpe
sonu aydınlık

bizi acılar büyüttü
türkülerde hep özlem tüttü
bir ince duman
biz yürek yangınlarından hız aldık
tutamaz seni
çağdışı zaman
yılgınlık ve bıkkınlık
yazmaz defterimizde
zulüm ve işkence
alsa da alınterimizi
ve alsa da kanımızı
gücü yeter mi
denizi özlemiş ırmağı durdurmaya
gücü yeter mi
zamanı durdurmaya

-2-
bu akşam sevdamı düşündüm uzun uzun
yanan bedenleri gördüm düşümde
gecenin bilmem kaçıncı zamanında
gökyüzü kangüllerle doluydu
ve her çeliğe su verilmediğini gördüm
kör kandillerin
titrek sarı ışıklarıydı özlem
dofarda
santiyagoda
bunca kanlar
neden kim için aktı
oralarda
üst üste yığılmış yatan canlar
birer bayraktı

parababaları
bir gün yıkılır duvarları
gözlerimize bak ey dolar
gözlerimize bak ey mark
gözlerimize bak
gözleri yuvasından fırlamış
parababalarına bak
avuçlarında günah
ökseotuna tutulmuş
bir avuç satılmış
ve aldatılmış
ve gündoğumu kaçkınları
görmüyordu gözleri
akan kanları
kan sızıyordu mızraklarından
namluları kan kusuyordu
kan ağlıyordu dünya
ve tüm uğraşlara rağmen
her çeliğe su verilemiyordu

sür arabacı arabanı
daha hızlı
zamanın sınırlarını aşmalıyız
vakit dar
yol uzun
işte gene yatıyor
bir ceset upuzun
atina sokakları kan
viyetnamda durmuyor bombardıman

_istanbul 1974
_dağlara ver sırtını yt:haz09