Her canımsın diyene, vermem artık canımı!

“Dokuz canlı değilim! ”

Yıllar yılı aldandı, sevildi sandı yürek
Yarasalar toplandı, emdiler bu kanımı!
Bir gülüşe inanıp, hemen kandı bu yürek
Her canımsın diyene, vermek artık canımı!

Herkesi kendi bildi, ne denedi sınadı
Zalimlerin elinde, sıkıldıkça bunadı
Ondan yara beredir, kırılmıştır kanadı
Her canımsın diyene, vermek artık canımı!

Kimi hiçe sayarak, aldırmadı sözüme
Kimi küçük görerek, bakmadı ki yüzüme
Hiç biri yaz olmadı, dört mevsim bu güzüme
Her canımsın diyene, vermek artık canımı!

Bu dertten kahrolup da, kırılan ben olurum
Eller neşe içinde, bense üzgün dururum
Az mı yerde süründü, şerefimle gururum
Her canımsın diyene, vermek artık canımı!

Ben doğruyu söylerim, yalanlara yok gerek
Örselendi yıllarca, akıllandı bu yürek
Şimdi boşu boşuna, çekmiyorum tek kürek
Her canımsın diyene, vermek artık canımı!
Bundan sonra zor emer, vefasızlar kanımı!

SEÇKİN ERDOĞAN / BURSA