Bazen anlar vardır gerçek sanırsın ama aldanırsın.
Aslında sen aldanan değilde altatılanmışsındır...
Çocuk bir masum yürektir aşk kalbinde,o herşeyindir...Laf söyletmezsin sevdiğine...
Ama bir gün anlarsın ki ihanetlerin en kötüsüne bulanmıştır aşkın...
O çok sevdiğin,uğruna öldüğün bir hiç uğruna harcamıştır senin o okyanus duygularını...
Sen gerçek sanarken onun aşkını, o maalesef aşkını satılığa çıkarmıştır... Ele güne rezil etmiştir,yok saymıştır insani onurunu...
Sonrası mı?
Örneği benim işte...Hissiz,duygusuz yaşayan bir canlı hepsi bu...
Ardından alaylar edilen,üç kuruşluk insanların ağzına laf olarak atılan,gururuyla oynanan bir anne kalır geriye...
Bir daha sakın gelme ne ölüme ne dirime...
Beni üzenlerde gelmesinler istemem hakkım helal değildir böylelerine...
Utanmazmış insanlar olasılıksız bile denemez oysa bu yaşanana...
Kaybeden düşünsün artık ki dönmez artık bu kadın ölümüne geriye...
Kayıt Tarihi : 19.2.2010 12:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kırgın Sümbül](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/02/19/her-can-yaptigiyla-kalir-aslinda-aldatan-daima-kendi-aldanir.jpg)
TÜM YORUMLAR (3)