Maksadım rezil değil, vezir etmekti dostu.
Vurdu yerden yerlere, artık yüreğim sustu.
Görüpte boş belleme, naçiz olan bu postu.
Bizi de Hak yarattı, biz de severiz Hakkı.
Yücelmek dilde değil, yürekteki sedada.
Ne ararsan kendinde, ne yerde, ne semada.
Kevgir ise verdiğin, almaz çaban beyhude.
Her can Mevla içinde, seçmem din, dil ve ırkı.
Dil ile Hakka ermek, sadece hayal olur.
Özünü öldürmeyen, şekliyle divan durur.
Er olan turap olur, ameli kemal bulur.
Sefaya ermek için, öldür bu kibir çarkı.
Sığırtmaç az söyler ya, yüce kitaba yakın.
Yanlışa meyil veren, neyidir bilmem Hakkın?
Hakka yar isen eğer, olmasın keder korkun.
Bir derdine derman mı, şeklin şemalin halkın?
Kayıt Tarihi : 21.12.2004 10:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hüseyin Sığırtmaç](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/12/21/her-can-mevla-icinde.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)