Islandık, sonra kuruduk, sonra hep ıslandık
Sonra gözlerimizde yağmur damlalarına alıştık
Şimdi sis çöktü iki gözümüzün arasına, saklandık
Yağmurlarımız da biz gibi artık, bir dargın bir barışık
Sonra el bir güneş doğdu, sıcağı hem yokluk hem varlık
Herkes bilir, güneş suyu buharlaştırır, gökte ak bulut olur
İki bulutuz bizde artık ve her bulut artık bir Allahaısmarladık...
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta