Her birisi bir başka muammadır gözlerin.

Her sabah uyanır derin uykudan,
Karası elâsı moru gözlerin.
Sanki çıkıyorlar derin kuyudan,
Her biri bir ayrı soru gözlerin.

Uyurken gezerler fezada ayda,
Kimisi çadırda,kimi sarayda.
Ne saraydan ne çadırdan var fayda,
Pek çoğu serapta uyur gözlerin.

Neş’elisi yaşlısı,var paslısı nurlu/su,
Kimi zehir zemberek,kimisiyse duru/su,
Akıl almaz bir alem,anlayana doğrusu,
Ve pek çoğu ha/ya/tta uyur gezer gözlerin.

Her birisi bir başka muammadır gözlerin.

6.12.09