Her biri bir yerde bacılarımın
Ana yarısıydı ana demiştim
Sevgiyle şefkatini görmüştüm
Aynı tabaklardan yemek yemiştim
Her biri bir yerde bacılarımın
Kimi sever idi kimi överdi
Kimisi korurken kimi döverdi
Ekmek verir gibi emek verirdi
Her biri bir yerde bacılarımın
Dört mevsimde kurumayan bağlardık
Başı boz bulanık yüce dağlardık
Birlikte gülerdik birlik ağlardık
Her biri bir yerde bacılarımın
Uçması gereken yuvadan uçtu
Kahırlı çileli günleri geçti
Vakti gelincede ikisi göçtü
Her biri bir yerde bacılarımın
Yaşlandıkca bacım gözün görmüyor
Sökülen ömrünü küsmüş örmüyor
Felek acımasız aman vermiyor
Her biri bir yerde bacılarımın
Yiyenlerim emanettir canıma
Baba dedim abim geldi yanıma
Bir ağaçtım bahar geldi dalıma
Her biri bir yerde bacılarımın
Bacım fatma nuruş ayrıldı bizden
Dost Şeref dediğim ağlıyor özden
Şükriye bacımı ayırmam sizden
Her biri bir yerde bacılarımın
Dost Şeref
Şerafettin MuşKayıt Tarihi : 10.8.2010 23:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kahırlı çileli günleri geçti
Vakti gelincede ikisi göçtü
Her biri bir yerde bacılarımın
Merhaba!
Tebrikler üstadım!
Bir vefa örneği olan güzel şiiriniz bizi çok duygulandırdı. Allah c.c. vefat eden bacılarınıza rahmet, geride kalanlara da sıhhat, afiyet ve selamet versin.
Kaleminiz var, her gününüz bahar, Ramazanınız mübarek olsun.
100+anto.
Selam ve dualar..
TÜM YORUMLAR (3)