her karanlık kendi kvrımından tanınırdı eskiden
ışığın devrildiği kımıltısız loş odalarda
bir de kokusundan bilinir en çok
melek kanatlarından buğulanan simya
her yağmur her ikindiye her zaman
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
