Titredi
çekik gözleri
eller ve bakışlar sessiz
dökülen bir kaç damla yaş
sıkılan dişler
tek tek cıkarıldı içindeki irinler
çekik gözler de hayat
yeniden geri geldi...
Kim içindi ağlamak!
çene içlerine konan ağaç
sevilebilirmiydi...
Kendine verilen acı
ve pulları kalmayan balık
yüzüyorsa suda
ve çürümeden
hayat neresin de saklı...
Saçlar tarandı
yüzdeki boyalar aktı
kırmızı kazak
beyaz tende bayrak gibi...
Yan bakışlar
tersten görmeler kadını
dudağın da dünün izleri
titredi ve geri döndü tatlı suya
yaşarken yediler etlerini
genç yaşın da...
Şaçlar taranıp
çiçekler takıldı arasına
sis hala kendine bırakılan yerde
gülü veriyordu
kırmızı kazağa
eller ve evler boyandı
ve terk edildi yalnızlıklar
gökyüzü bulutlarla sarhoş
ve kendine açılan kapılar
anlamsız anlamsız
gelen seslere cevap verdi...
uzakta motor sesleri
ve yeni gidişler
çırasıyla yanılacak yeni bir aşk
hızlı yaşandıkca bir cinayet
bir intihar takıyordu yakasına...
gülümsedi kadın
çapasını aldı hayattan
genç bir adamın kollarında
ölmeye gitti
geri kalan hayatı boyunca
ironi serpti
çiçek açmayan bahçesine
sohbete daldı aynasıyla
sevmek istiyordu
en az kötüler kadar
en az hırsızlar kadar
en az yazarlar kadar
belki
belki umularında bile değildi
dünyanın tüm açan çiçekleri
kendi açmadıktan sonra
ne yapacaktı nasırlı elleri...
çıplaktılar
anadan üryan
ve gözlerin de yaşlar
öptüler birbirilerini
kayboldular sazlıklar arasında...
biz görmedik
görenleri bilmedik
söyleyenlerden de dinlemedik
kadın ve adamın öyküsüydü
en cok kadına yazılmış
sadece biz değil
tanrı bile bunun farkına varmamış
açmayan çiçek
çizilmeyen resim
gülmeyen yunus balığı
ve öpülmeyen kadın
bizim olmadı hiç
kavuşmak gibi
bitmeyen ayrılık
sizin oldumu hiç!
Helva verdiler yüreğimize
dualar ettik ölümümüze
şeker hayat,gerisi bayat...
İki hayat,iki intihar da birleşir...
düzlüğe bakıp gözlük takmayan bir şiir,gece yazılmıştır.
yazılmadan önce demli demli çay içilip
üstüne sigara ekilmiştir. Emek verilmiş selamsız geçmeyin,
işinize geliryorsa ironi deyin
ve alın elimizden tüm bağımsızlığımızı
tartışmadan, bakışmadan gidelim yolumuza
anlayınca cevap yazın sakın gec kalmayın.
Hayat size gülüyorken sakınola siz ağlamayın
her bebeğin gülüşü saftır. İsa bile bu kadar saf gülmemiştir,tanrıdan habersiz...
gül üşü yoruz...
16 subat 2004
Zafer Zengin EtnikaKayıt Tarihi : 16.2.2004 23:41:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
tebrikler...
TÜM YORUMLAR (2)