muhanmmet faruk koca
Sabah olur düşerim yine o sonsuz yollara,
Ansızın yakar tenimi o bakışların,
Ben kendi içimde kaybolurum,
Sana her sabah hoşça kal diyemeyişim sonsuz boşluğa salar beni,
Şimdi sen benden çok uzakta bir şehirde,
Ben ise yaban ellerde,
Kurumuş bir çiçek misali bir başıma,
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan