Her bakış bir intihar’dır

Sabah olur düşerim yine o sonsuz yollara,
Ansızın yakar tenimi o bakışların,
Ben kendi içimde kaybolurum,
Sana her sabah hoşça kal diyemeyişim sonsuz boşluğa salar beni,
Şimdi sen benden çok uzakta bir şehirde,
Ben ise yaban ellerde,
Kurumuş bir çiçek misali bir başıma,
Hiç haber alamam senden,
Öylece çekip gidişin ölümden beter bana,
Her sabah bir çiçek bırakırdım kapına,
Bir ertesi gün bir daha,
Anladım gelmemiştin çiçeklerim kurumuş kapında şimdi,
Ağlamalarım yalnız bir başına.