her atısında ömrümden ömür alan zaman
beni daha da yaşlandırıyor karşısında
oda yaşının verdiği olgunlukla karşılıyor
kimleri gördü, göreceklerinin yanında
ve ben önemli varlığımı kaybediyorum
her geçen gün
adı sanı duyulmamış gitmek beni kahrediyor
imzamı atmalıyım bu dünyanın köküne
ben tam öğrendin dediğimde
perdeyle sevişerek giriyor rüzgar
son nefesimi almam için
konuşamıyorum belki ama
gözlerimi bir okuya bilsen şu an
ben keyfimin en güzel
yerinde gelen kadere sitemediyorum
yaptıklarım karşısında
yapamadıklarımı gerçekleştirecek vakit arıyorum
kimsenin takmadığı boş nasihatlarımı
anlatmak istiyorum hala
ve serdenişimi tamamlıyorum sana hayat
sende, sende bir gün biteceksin
bunu unutma, unutma hayat
Kayıt Tarihi : 18.4.2002 23:46:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!