Yıllarımı verdim ona boş yere
Meyledip o yana akmam bir daha
İncindim, kırıldım dostum bir kere
Gelse de yüzüne bakmam bir daha.
Yeşeren dallarım şimdi kupkuru
Ben ki onu saf ve sevmiştim duru
Her hitapta derdim gözümün nuru
Taç olsa başıma takmam bir daha.
Kim der ki her aşkın bir sonu vardır,
Yaranı saracak tek tabip yardır?
Sevdanın yolları borandır, kardır
Ben ki o yollara çıkmam bir daha.
Kadife yüreği döndü bir taşa
İsmail MALATYA yoruldu boşa
Beni yalnızlıkla koydu baş başa
Küllenmiş ateşi yakmam bir daha.
Kayıt Tarihi : 17.2.2024 17:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!