her aşk insanın kendine ihanetidir bilmezsin
martılar konar avuçlarına maviden düşleriyle
ıslak gözlerle bakarsın kirpiklerinden damıtarak hüznü
gökyüzü yarılır/kulakların uğultu tufanında ağlarsın
seni çağırır rüzgar sesinde her kampana
kasıklarında doğum sancısı yalnızlığını çoğaltırsın
dudakları uçuklar intihar süsü verdiğin seviler
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman