her aşk insanın kendine ihanetidir bilmezsin
martılar konar avuçlarına maviden düşleriyle
ıslak gözlerle bakarsın kirpiklerinden damıtarak hüznü
gökyüzü yarılır/kulakların uğultu tufanında ağlarsın
seni çağırır rüzgar sesinde her kampana
kasıklarında doğum sancısı yalnızlığını çoğaltırsın
dudakları uçuklar intihar süsü verdiğin seviler
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun