Ne aşklar yaşandı bitti anıları hala durur
He aşığın bir ahı vardır amma
Vardır her vahşi yürekte bir gurur
Uzun yıllar geçti üzerinden
Sevdan içimde halâ taptaze durur
Kahrından karanlıkta asılı kalan
Ayın gölgesi gümüş tepsi gibi
Karşı kaldırımda biriken suya vurur
İşte bu dünya böyledir
Bazen hiç ulaşamam dediklerin
Bir bakarsın kendiliğinden gelir
Ayaklarının dibine sokulur
Vakit geç oldu limanda yalnızım
Her taraf matemli gibi sessiz
Bu bahtsız liman bile
Bu gece sensiz ve kimsesiz
Ah gecenin güzel kadını
Neden bırakıp gittin sanki
Bu biçare gönül yıllardır seni bekler
Gözden ırak gönülde asude sevgilim
Yakamoz pırıltıları suya vurdukça
Parlayan güzel yüzün gelir aklıma
Başka ummanlarda ne işin vardı sanki
Bilmezmisin? senin duru denizin benim
Bu dünyayı hoş tut artık
Tüm güzellikler senin demedim mi
Senin geleceğin benim
Benden öte yol yok artık
Beni unutma demedim mi?
Hatırla hep düşün birgün geleceğim
Beni kaybetme demedim mi
Uzak diyarlardayım artık
Sana ulaşmak zor olacak
Gözden ırak olan ne olur bilirsin
Gönülden uzak kalma demedim mi?
Bilmem söylenecek ne kaldı
Şimdi beni sev demem neye yarar ki
Çünkü her şey için çok geç artık
Kayıt Tarihi : 25.8.2021 08:31:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
"Sevda" ,yeni dilde ve tıp dilinde adına "Melankoli" denilen çok tehlikeli bir akıl ve ruh hastalığının eski dildeki adıdır.
Hayırlı, meşru, fıtri, makul ve baki muhabbetler dilerim.
Yorumunuz çok tamamlayıcı ve aydınlatıcı teşekkür ederim
TÜM YORUMLAR (2)