Her Arayış Bir Gün Biter

Ezelden beri iki yakan bir arada bulunmaz !
Seni ölüme uğurlayanlar olmuş,bahtsız kişi!
Söylemesen de gözler ifade eder.
Bu ne yavan korku içindeki?
Bu ne ıstıraptır, sana bu acıyı çektiren ?
Kim bilir kaç kere ellerini açıp yalvardın?
Yapma, kıyma diye Allah'a !
Kaç kere sağa, sola sallandı ellerin ?
İçinde, sana akıl verenlerin, kârı ! 
Dışındaysa geçim kargaşası!
Gizli bir kıyıma uğrarsın insan oğlu!
Oysa, sen bilmez misin?
Başkasına el açanların üstünüzde,
Ne kadar hükümsüz olduğunu.

Kara kaplı defterde adın.
Çevir, çevir bitmez sayfaların.
Sadakat bilmez tayfaların elinde,
Alın terin, arpalığa dönüşür.
Kaygıların, kurtuluş için yanar,
Sen neden dipsiz kuyulardasın ?
Ey yüce gönüllü insan!
Karşılığın, yarım dirhem hizmet nişanı.
Karşında duran, silahını kuşanır.
Tutku nedir bilmekten uzak.
Ufku geniş olana düşman.
Çivisi çıkar bu arbedenin.
Kim zanlı, kim izanlı ? 

Maviden siyaha, siyahtan maviye,
Bu amansız mücadeleye,
Yenik düşüp, sen de kalakaldın derbeder.
Çünkü var olduğun günden beri,
Bir göz odalı evin, isimsiz şairiydin.
Her zaman da öyle kalman icap eder.
Hem de her zaman!
Ne de olsa,
Her arayış bir gün biter.