Yine ufkumda karardı aydınlık sözler
ve sevgiye dair efsaneler
her biri bir karanlıkta yerini aldı
şafağa ermeden,
ufuğa yatmadan
ben o sevgilerden dize dize haykırdım
sözü yenilmemiş o yanlız gecelerde
o gecelerki resmini gizler
canım deyişlerindeki son aşk nefesinde
anıları sahipsiz,
yavuksuz
ve erişilmez gibi,
bugünnnn
Ağzımın tadını bozdu yine, bu gece...
yıllar önce dediğin,
acısı bol,
merhametsiz
ve gözümde yağmur yağdıran
tatsız son sözlerin
ve benim yıllar süren
adını anmadığım,
sürgünlüğüm
Unutmak istediğim,
gül bahçelerindeki gülüm deyişlerimi
bahçemdeki güllerimin solmasının üzerinden
yıllar geçti...
ben unutmadım kokusunu
yüreğimin köşe bucağında sakladıkça
ama beni unuttu
canıma işleyen tüm emanet kokuların
çünkü aşk birinin unutması
diğerinin hatırlamasıymış
ben bahçemdeki
solmayan gülümü amınsayanım
ve anımsadıkça,
bu gece... seni,
sana yazdıkça
yeniliyorum
her anımı sensiz
Faruk İremet
26.10.2011
Kayıt Tarihi : 14.1.2021 22:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!