Her An Kara Şiiri - Ali Şahan Avsuz

Kapalı bir kepengin önüne bağdaş kurup oturuyorum,

Ağlıyorum da usul usul,

İçimden ağıtlar geçiyor,haykırmak istiyorum,

Ama utanıyorum ağlayışımın sesini duyarsa bir kimse.

Bir yabancı yaklaşıyor yanıma,

Bakıyor yüzüme,sonra çekip gidiyor,

Sonra bir yabancı yine,

Bense ağlıyorum kimsesiz kalmış gibi,

Sesim çıkmıyor ama herkese bağırıyorum,

Ağıtlar yakılıyor içimde,

Dumanını saklıyorum görmesin kimse.

Biri yaklaşıyor yanıma,

Bu kez soruyor,neyin var diye,

Hiçbir şeyim yok,olmadı da biliyorum,

Ama ağlıyorum işte,ağıtlar yakarak hem de.

Yakınınız mıydı ölen diyor yabancı,

Hayır uzaktı bir hayli,tanımazdım da üstelik,

Ama çok üzgünsünüz diyor yabancı,

Biliyorum diyorum üzgünüm,

Yarınıma üzgünüm diyorum,biliyorum,

Yarın başkası üzülecek tam da benim oturduğum yere oturup,

Ağıtlar yakacak ama duyulmayacak,

Ölenler olacak ama kimse tanımayacak,biliyorum.

( 15 Mart 2016 )