Bir beton yığını düşün, bir enkaz...
Devrilen, devrilmek üzere olan bütün her şeyin rengi külün rengine denk.
Bir mandalla tutturulmuş resmin o gerçeğin ortasına;
yüzüne de taşımak zorunda olduğun bir tebessüm emanet edilmiş; tutuşturulmuş.
O emanet tebessümü yüzüne tutuşturanlar,
mandaldan kopup gidersen diye enkazın etrafını tutuşturmuş.
Elimde, sükutun nabzını dinle,
Dinle de gönlümü alıver gitsin!
Saçlarımdan tutup, kor gözlerinle,
Yaşlı gözlerime dalıver gitsin!
Yürü, gölgen seni uğurlamakta,
Devamını Oku
Dinle de gönlümü alıver gitsin!
Saçlarımdan tutup, kor gözlerinle,
Yaşlı gözlerime dalıver gitsin!
Yürü, gölgen seni uğurlamakta,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta