Her An Şiiri - Mustafa Üstündağ

Ölüm burnumun ucunda her an,
Beklemeli mi yoksa yanına mı gitmeli?
Hayat ansızın gelen bir ötenazi,
Nereye sürükleyeceği belirsiz bir uçurum gibi.

Çektiğim acılar dinmiyor Tanrım,
Yaşamın yükü yordu kollarımı.
Al canımı ansızın soğuk bir gecede,
Ya da mutluluk kırıntısına hasret bırakma bu bitkin bedeni.

Ne oldum ben?
Neye dönüştüm bu günlerde?
Yolunu kaybetmiş kaybetmiş bir gezgin gibi,
Arar oldum karanlıktan çıkaracak bir nefes.

Yaşayan bir ölüden farksız,
Yarım kaldım günün birinde.
Aldığı nefes batar mı insanın ciğerlerine?
Geçer mi bilmem bu buhran günler.

Sonum nereye gidiyor bilmiyorum Tanrım.
Bittim bu sefer kalmadım,biliyorum.
Bir kenara atıp sevgimi,
Yoluma devam mı etmeli? bilmiyorum.

En dipteyim, zaman geçmek bilmiyor,
Yine sabahladığım banktayım.
Anlattım yapılanları, hayatımdan kayıp gidenleri,
Böyle olmamalıydı gözlerindeki ihanetin resmi.