Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
'Utanç kısıtlar söz ve hareketleri
Kafası doludur biçare kalır
Aslında vücut dili anlatır herşeyi
Kızarıp yüzüne bakamaz her an
Rüyaları gerçek sanıp yaşamak ister
Hayaller yanlızlığına arkadaş olur
Bilirki bir gün sevgisi karşılıksız
Kalmadan uykudan uyanır her an'
Şiirinizin finali çok anlamlıydı. Ayşe Hanım Tebrikler ve selamlar efendim.
Şair ile şiiri arasına giren herhangi bir söylemsel düstur öznenin kendiliğine karşı gelişme olasılığını beraberinde taşır. Poetik söylem bütün içselleştirilebilirliğine rağmen son kertede zihinsel bir kurgudur. Oysa kendilik hali şairin iç dünyasındaki belirliliklerle belirsizliklerin bir toplamıdır şairemiz bunların çok güzel bir araya getirmiş kutlarım
Begenerek okudum tebrikler
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta