Her akşam gün batarken, boynu bükük gül gibi
Gölgelenir kuytular, simsiyah bir tül gibi
Hazîn eser rüzgârlar, savrulan bir kül gibi
Sararan yaprak düşer, gözlerimde sonbahar
Sarı eylül renk almış, nice solgun yapraktan
Sefer için kervanlar, yolcu alır duraktan
Susayan medet umar, katre için sağnaktan
Sararan yaprak düşer, gözlerimde sonbahar
Vedâ vakti gelince, kuşlar döner yuvaya
İnce bir hüzün çöker, enginlerden ovaya
Yorgun düşen gönüller, çekilir inzivâya
Sararan yaprak düşer, gözlerimde sonbahar
Gurûb ederken güneş, renkler pâre pâredir
Elvedâ dercesine, ufukta nişânedir
Akşamın son deminde, duygular bîçâredir
Sararan yaprak düşer, gözlerimde sonbahar.
Kayıt Tarihi : 17.7.2019 22:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Cemalettin Turan](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/07/17/her-aksam-gun-batarken-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!