Her Akşam Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Her akşam
Yosun kokulu denizde ıslatıyorum saçlarını,
Gurubun renkleriyle tarıyorum,
Çam kokuları serpiyorum tellerine,
Yıkıyorum yüzünü rengarenk gece ışıklarıyla,
Mehtaplı harmanilere sarıyorum körpe bedenini,
Gecekuşlarının ninnileriyle okşuyorum kulaklarını
Ve yatırıyorum gülden yataklara,
Bekleyesin diye
Yarını.

Geceler dilleniyor dillendiğince ninnilerimle,
Karasevdamı bir düş alemi ediyorum başucunda,
Başında bekliyorum, yüreğim avucumda,
Beri tutuyorum seni korkulardan, karabasanlardan,
Saçlarına gülsuları serpiyorum
Masallardan.

Yorgun kalbim çarpıntılar içinde;
Yine akşamlar, yine karanlıklar sarmış dört bir yanımı
Yine yalnızlıklar…
Yalnızlıklar…
Yine yalnızlıklar…
Her yerde yanıbaşımda bekleyip duruyor
Ayrılıklar.

Devir bu devir, dem de bu dem mi, anam-babam?
Madem ki; çekip gidecektin vedasız-elvedasız
Bırakmayaydın bari beni böyle bir başıma
Yalnızlıklar içersinde buralarda
Vurup öldürürdün,
Hiç olmazsa bir bekleyenin de olmazdı
Kenarlarda.

(ZAMANIN BİR DAR VAKTİ isimli Serbest Şiirler 'inden > 15-16/100)